مادران باردار باید سعی کنند به پشت نخوابند زیرا بهترین حالت خوابیدن برای سلامت جنین، خوابیدن به سمت پهلو است. در این حالت جنین خیلی آرام و بدون تحرک درون رحم باقی می ماند.
تحقیقات نشان میدهد عادت به پشت خوابیدن در طول بارداری میتواند موجب خطر مردهزایی شود. به نظر میرسد برای خانمهای باردار با شکمی برآمده و بزرگ خوابیدن به پشت میتواند یکی از طبیعیترین روشهای خوابیدن باشد.
اما تحقیقات اخیر حاکی از آن است که این شیوه خوابیدن میتواند برای سلامت جنین خطرساز باشد. خوابیدن به پشت آن هم در اواخر بارداری موجب کم شدن فعالیت جنین میشود و در نهایت این امر میتواند باعث مرده به دنیا آمدن نوزاد قبل از زمان طبیعی تولد شود. درحالیکه خوابیدن به پهلو هم برای سلامت مادر و هم برای سلامت نوزاد از هر لحاظ ایمن و سالمتر است. با انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه، شبها ۳۰ خانم باردار بوسیله دوربینهای مادون قرمز زیر نظر گرفته شدند و وضعیت و شیوه خواب آنها در طول ۳۴ تا ۴۸ هفته بارداری تحت نظر قرار گرفت و به وسیله دستگاه ECG (الکتروکاردیوگرام) ضربان قلب مادر و نوزاد به دنیا نیامده هر دو ضبط و مورد بررسی قرار گرفت.
نتیجه آزمایش به طرز شگفتانگیزی مشخص کرد، تنها زمانی که مادر به پهلو میخوابد جنین در سالمترین شکل و حالت ممکن قرار دارد چه به پهلو راست و یا پهلو چپ. اما در مقایسه با مادرانی که به پشت میخوابیدند، در این حالت نوزادان خیلی آرام و کم تحرک درون رحم باقی میماندند.
نکته مهم دیگر اینکه در شرایطی که وضعیت خود جنین هم عادی و طبیعی نباشد یعنی جنین دچار مشکلاتی مثل عدم رشد مناسب باشد به هیچ وجه قادر نخواهد بود عوارض ناشی از به پشت خوابیدن مادر را تحمل کند و احتمال اینکه در نهایت از دست برود وجود خواهد داشت. توصیه میشود با مدارک و شواهد به دست آمده تا جایی که امکان دارد مادران از این شیوه خوابیدن به خصوص در اواخر دوره بارداری امتناع کنند.
سرماخوردگی به مفهوم عفونت بینی و گلو می باشد . که معمولا بی ضرر بوده و دارای علائمی مانند آبریزش بینی گلودرد ، سرفه و عطسه می باشد .
بیش از ۲۰۰ نوع ویروس در ایجاد سرما خوردگی نقش دارند و بنابراین علائم آن بسته به نوع ویروس ایجاد کننده می تواند کاملا متفاوت باشد .
بروز سرما خوردگی در افراد بزرگسال بین ۴ – ۲ بار در سال و در کودکان ، بخصوص در سنین قبل از مدرسه بین ۱۰ – ۶ بار در سال کاملا طبیعی است . افراد مبتلا به سرما خوردگی باید بعد از یک تا دو هفته احساس بهبودی کامل کنند و در غیر اینصورت باید به پزشک مراجعه نمایند تا از نظر بروز عوارض باکتریال سرماخوردگی مانند عفونت ریه ها ، سینوس ها ، یا گوشها مورد بررسی قرار گیرند .
علائم سرماخوردگی معمولاً بعد از یک تا سه روز بعد از تماس با ویروس سرماخوردگی بروز می کند و شامل این موارد است :
با پیشرفت سرما خوردگی ترشحات بینی می تواند به تدریج غلیظ تر و زرد رنگ و یا سبز رنگ شود .
یکی از مشخصه های قابل توجه افتراق دهنده بین سرماخوردگی و سایر بیماری های ویروسی این است که در سرماخوردگی معمولاً تب بالا وجود نداشته و برخلاف سایر بیماری های ویروسی احساس خستگی شدیدی وجود ندارد .
راینو ویروس ها شایع ترین عامل بشمار می روند که شدیداً هم قابل سرایت می باشند . راه ورود ویروس به بدن ، دهان یا بینی است اما در این بین دست ها هم نقش مهمی ایفا می کنند . ویروس ها به دنبال سرفه ، عطسه و یا حتی حرف زدن در هوا پخش می شوند . اما از طریق تماس دست ها با اشیائی که قبلاً دست های آلوده به ویروس با آن در تماس بوده ( مانند : گوشی تلفن ، لیوان ، حوله … ) نیز قابل انتقال است .
به دنبال تماس دست های آلوده با چشم ها ٬ دهان یا بینی عفونت سرماخوردگی انتقال می یابد .
خردسالان و کودکان در سنین قبل از دبستان بسیار مستعد ابتلا به سرما خوردگی می باشند زیرا هنوز به اکثر ویروس های سرماخوردگی مقاومت پیدا نکرده اند . بعلاوه کودکان اکثر اوقات خود را در جمع سایر کودکان می گذرانند و در خصوص شستن دست های خود و مراقبت دهانی هنگام عطسه و سرفه کمتر توجه دارند .
با افزایش سن نسبت به بسیاری از ویروس ها ی سرماخوردگی مقاومت ایجاد می شود و بنابراین شیوع ابتلا به سرماخوردگی به تدریج و با افزایش سن کاهش می یابد . در بزرگسالان ضعیف شدن سیستم ایمنی به هر دلیل و یا وجود آلرژی ها می تواند یک عامل زمینه ساز ابتلا به سرماخوردگی به شمار رود .
بروز سرماخوردگی در پائیز و زمستان بیشتر است که علت آن تجمع بیشتر دانش آموزان در کلاس های درس و از طرف دیگر خانه نشینی بیشتر در این فصول است . در مناطقی که فصل زمستان ندارند سرماخوردگی در فصول بارانی شایعتر است .
اطفال معمولاً در طی سرماخوردگی نسبت به بزرگسالان بدحال ترند و دچار عوارضی مانند عفونت گوش ها می شوند .
اطفال را در صورت وجود هر یک از علائم زیر باید نزد پزشک برد :
علائم بصورت گوش درد ، ترشحات سبز یا زرد رنگ از بینی و برگشت تب پس از یک بهبودی نسبی از سرماخوردگی می باشد . ممکن است بیقراری هم وجود داشته باشد .
بروز هر کدام از عوارض فوق نیازمند مراجعه به پزشک جهت درمان است .
در واقع هیچ راه درمان قطعی برای سرماخوردگی وجود ندارد و این بیماری باید خود به خود خوب شود . آنتی بیوتیک ها و داروهای مشهور به سرماخوردگی هیچکدام فایده ای نداشته و البته اکثراً دارای عوارضی می باشند .
با این حال در مورد بعضی درمان های معمول نکاتی ذکر می گردد :
بدلیل تنوع ویروس های ایجاد کننده سرماخوردگی ٬ هیچ واکسن مؤثری علیه سرماخوردگی وجود ندارد . اما انجام بعضی از مراقبت ها تا حدودی می تواند مانع از گسترش ویروس ها شود :