پارگی پرده بکارت وعدم سلامت آن، درگذشته یکی از نگرانیهای دختران در شرف ازدواج و خانوادههای آنها بود. هنوز ملاکی در سنجش سلامت جنسی دختران جوان است که این روزها کمتر به آن توجه میشود؛ چرا که ثابت شده این مسأله نمیتواند معیار قابل اعتمادی برای تشخیص سلامت جنسی دختران باشد.
با این حال هستند کسانیکه پرسشهای ذهنی بیشماری در مورد پرده بکارت دارند و افزایش سطح آگاهی در زمینه پرده بکارت کمک بزرگی به آنها کرده و به بسیاری از باورهای نادرست خاتمه داده است .
برای رفع این نگرانی و پاسخ به پرسشهای ذهنی دختران جوان به سراغ دکتر شیدا جوهری، جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا رفتهایم. در ادامه با نبض ما همراه شوید.
پرده بکارت بافت نازکی از جنس غشائی مشابه با دیواره واژن است که ورودی مهبل را به صورت ناقص میپوشاند. این پرده در بخش خارجی دستگاه تناسلی زنان قرار دارد و در دهانه مهبل واقع شده است. پرده مهبل شکل ثابتی ندارد و در افراد مختلف اشکال متفاوتی دارد.
پرده حلقوی : این پرده به شکل حلقهای پیرامون ورودی مهبل را پوشانده است. پرده حلقوی قابل اتساع با آمیزش جنسی پاره نمیشود.
پرده بکارت مثلثی شکل : که شایع ترین نوع در میان دختران است.
پرده بکارت مشبک : در این حالت پرده بکارت سراسر مدخل را پوشانده است ولی دارای چندین روزنه است.
پرده بکارت حلقوی به دو دسته قابل اتساع و غیرقابل اتساع تقسیم میشود. پرده حلقوی غیرقابل اتساع، در اولین دخول آلت تناسلی مردانه پاره میشود مانند انواع دیگر پرده بکارت .
اما بافت پرده حلقوی قابل اتساع که به پرده بکارت ارتجاعی مشهور است به اندازه کافی انعطاف پذیر بوده و “به علت همین حالت ارتجاعی” هنگام ورود جسم خارجی (آلت مردانه) دچار پارگی نمیشود ولی با دخول آلت تناسلی سائیدگیهایی در اطراف پرده بکارت ایجاد میشود. به همین علت ممکن است برای مرد این تصور پیش آید که همسر او باکره نیست.
در مواردی که رابطه جنسی وجود داشته باشد، لبه پرده ارتجاعی دچار سائیدگی و شل شدگی میشود. همچنین مخاط واژن زن ،در اثر نزدیکی جنسی مشخصاتی را نشان میدهد
باید توجه داشت که پارگی پرده بکارت هیچ گونه قاعده و قانونی ندارد و ممکن است در هر جهتی و به هر شکل و اندازهای رخ بدهد. معمولاپارگی پرده بکارت ارتجاعی در هنگام زایمان کامل میشود ؛ پرده بکارت ارتجاعی درصورتیکه آسیب ببیند به طور خود به خود قابل ترمیم نیست.
خون ریزی در اولین مقاربت ضرورتا دلیلی بر پارگی پرده بکارت نیست. مفهوم اولین خون میتواند به دلیل سفتی ماهیچههای واژن ، عدم انعطاف کافی، ورود سخت و خشن و یا سایش واژنی باشد که به خونریزی پرده ربطی ندارد.
بنابراین فقدان خونریزی در مقاربت اولیه دلیل بر عدم پارگی نیست. در واقع خونریزی دلیلی بر داشتن یا پارگی پرده نیست. تنها ۵۰ درصد از دختران در اثر دخول دچار خونریزی میشوند. بنابراین ملحفه سفید آغشته به خون ملاک قابل اعتمادی برای بکارت یک خانم نیست. در مواردی که پرده بکارت از نوع ارتجاعی باشد، امکان دارد پارگی بدون خونریزی باشد.
خود ارضایی در صورتیکه باعث ضربه مستقیم به پرده بکارت شود، میتواند باعث پارگی آن شود. ذکر این نکته ضروری است که پرده بکارت به طرق مختلف پاره میشود هرچند مقاربت متداول ترین راه آن است.
دختران فعال با ورزشهایی نظیر دوچرخه سواری، رقص، پریدن و سایر فعالیتهای فیزیکی بیشتر در معرض کشیده شدن و پارگی پرده بکارت قرار دارند. وارد کردن تامپون با نیروی کافی نیز ممکن است باعث پارگی شود. ضربههای شدید در منطقه مهبل مانند لگد خوردن میتواند باعث پارگی پرده بکارت شود.
باید توجه داشت که پارگی پرده بکارت تنها از طریق ضربه مستقیم به آن یا مقاربت اتفاق نمی افتد و جز به این دلیل هیچ مورد دیگری مثل سقوط از ارتفاع یا بلند کردن جسم سنگین،کوهنوردی و موارد مشابه نمیتواند علتی برای این پارگی باشد.
پارگی پرده بکارت میتواند کاملا بدون علامت باشد. گاهی اوقات خونریزی رخ میدهد که میتواند از چند قطره تا خونریزی شدید باشد. گاهی درد خفیف تا شدید وجود دارد ولی در کل درد یا خونریزی معیار مناسبی برای تشخیص پارگی پرده بکارت نیست و فقط با معاینه میتوان در مورد آن نظر داد.
در معاینهای که توسط پزشک متخصص متبحر انجام میشود، سائیدگیها، پارگیها و گاهی کبودیهای پرده بکارت مشخص میشود و گاهی بر اساس همین علائم میتوان قدیمی یا جدید بودن زمان دخول جنسی را هم مشخص کرد و به همین دلیل است که در موارد تجاوزجنسی، توصیه میشود هرچه زودتر معاینه پرده بکارت صورت بگیرد تا شاید بتوان در مورد زمان اتفاق نیز نظر داد.
پرده بکارت (هایمن) لایه ای از جنس پوست است که تمام یا قسمتی ازدهانه واژن را می پوشاند. Hymen ، نام علمی پرده بکارت بوده و به معنای پوست یا پرده که از نام الهه ازدواج و عروسی یونانیان God Hymen گرفته شده است.
در مراحل اولیه رشد جنین مونث، هیچ دهانه ورودی به واژن وجود ندارد. لایه باریک بافتی که در این مرحله واژن را می پوشاند، قبل از تولد به طور ناقص تقسیم می شود، این لایه بعدها پرده بکارت را به وجود می آورد. در صورتیکه در مرحله قبل از تولد، تقسیم لایه به طور کامل صورت گیرد، موجب می شود بعضی زنان به طور مادرزاد، پرده بکارت نداشته باشند.تعداد افرادیکه به طور مادرزادی پرده بکارت ندارند ، کم بوده و این نوع پرده بکارت ، در معاینه ، با پرده بکارت پاره شده ، توسط پزشک یا ماما افتراق داده می شود .
بسیاری تصور می کنند که پرده بکارت، داخل واژن قرار دارد. در صورتیکه اینطور نیست. پرده بکارت ، دقیقا در ورودی دهانه واژن قرار دارد . نهایتا 1 سانتیمتر داخل تر. به همین دلیل، دخول های بسیار سطحی نیز ممکن است منجر به آسیب به پرده بکارت شوند.
همینجا یادآوری میکنم که اشکال ترکیبی و مختلفی در پرده بکارت وجود دارند و محدود به همین چند نوعی که تصویرشان را دیدید ، نمی باشد . ضمنا معاینه پرده بکارت توسط خود فرد امکان پذیر نمی باشد . پس تلاش نکنید که پرده بکارت خود را دیده و با اشکال سایت مقایسه کنید !
پرده بکارت حلقوی : در این نوع، پرده بکارت به شکل حلقهای پیرامون ورودی واژن را پوشانده است و سوراخ گردی وسط پرده ایجاد شده است . اندازه ی این سوراخ بسیار متغیر است .
پرده بکارت سپتوم دار یا تیغه ای: پرده ای که پل پوستی در طول ورودی واژن دارد.گاهی این پل شناسایی نمی شود و فقط باعث نزدیکی های دردناک می شود. گاهی برای اولین بار طی زایمان طبیعی دیده می شود.
پرده بکارت غربالی (سوراخ سوراخ): این پرده به طور کامل در عرض واژن کشیده شده و کاملا واژن را پوشانده ، اما سطح آن سوراخ سوراخ است. این سوراخها معمولا ریز هستند.
پرده بکارت دندانه دار(شرابه ای ) : شبیه پرده حلقوی است با این تفاوت که کنره هایش نا منظم است. در واقع تفاوت این نوع پرده با پرده حلقوی یا گرد فقط در مضرس یا هفت و هشتی بودن لبه های حفره می باشد.
پرده بکارت مسدود (بدون سوراخ) : این نوع پرده هیچ سوراخی ندارد و کاملا مسدود است.در دخترانی که به سن بلوغ می رسند، در صورتیکه دارای پرده بسته باشند، خون قاعدگی پشت آن جمع شده و نمی تواند خارج شود در نتیجه باعث بروز درد می شود، اینگونه افراد باید به دکتر مراجعه کرده تا طی عمل جراحی و ایجاد برشی در سطح پرده، خون قاعدگی از آن خارج شود.
طی اولین دخول، پرده بکارت، معمولا در چند جا پاره شده و به چند قطعه تقسیم می شود.گاهی بندرت پردهی بکارت به قدری ضخیم است که بهتر است با جراحی اندکی باز شده ، سپس دخول انجام شود.
گذشته از فقدان مادرزادی پرده بکارت در بعضی زنان، در صورتیکه زن در هنگام سکس، آرام و بدون تنش بوده ، زمان کافی برای عشق ورزی داشته باشد، با طرف مقابل خود احساس راحتی کند و دهانه واژنش به اندازه کافی مرطوب باشد، آلت تناسلی مرد به نرمی وارد واژن او می شود و به این ترتیب در اولین ارتباط خونریزی نخواهد داشت و یا بسیار مختصر در حد خونابه یا لک خواهد بود. اما اگر زن مضطرب باشد یا بترسد و پاهایش را جمع کند و عضلات واژن را منقبض کند ، دهانه واژن تنگ خواهد شد و هنگام دخول خونریزی و درد بیشتری خواهد داشت.
از آنجائیکه در نظر مردم پرده بکارت، پرده ای بسیار سفت و محکم است که تنها با فشار پاره می شود، برخی مردها در هنگام سکس فشار زیادی به دهانه واژن آورده و موجب پارگی دهانه واژن، درد و خونریزی می شوند. در صورتیکه، اگر زن هنگام سکس آمادگی کافی داشته و به دور از احساس اضطراب باشد هیچ نیازی به فشار از جانب مرد نیست.چون پرده بکارت یک پوسته نازک است که فقط کافیست در چند ناحیه چاک بخورد .
رشته های عصبی در پرده کم هستند و به همین دلیل در صورت آرامش جسمی و روانی، پارگی آن معمولا بدون درد است. مختصر دردی که در اولین دخول ایجاد میشود مربوط به اعضای دیگر از جمله واژن است.
عمل دخول و پاره شدن پرده بهتر است در زمانی که بدن آرام است و هیچ اضطراب و خستگی وجود ندارد انجام شود. بنابراین نزدیکی در اولین شب ازدواج و پس از مراسم طولانی عروسی توصیه نمی شود.
زنان بهتر است قبل از نزدیکی، نه به منظور گرفتن گواهی سلامت پرده بکارت بلکه به دلیل آگاهی از نوع پرده به پزشک متخصص زنان مراجعه کرده و توضیحات لازم را درخواست کنند. زیرا در موارد نادری که پرده از نوع ضخیم است، احتیاج به عمل جراحی دارد.
در صورت احساس تنگی در دهانه واژن، بهتر است از کرم و ژلهای تسهیل کننده یا اسپری بی حس کننده استفاده کرد. ضمن اینکه تحریک زن وخروج ترشحات از دهانه واژن موجب روان شدن دهانه واژن و سهولت ارتباط جنسی می شود.
گاهی پرده بکارت با یک یا دو بار نزدیکی کاملا پاره نمی شود وهر دفعه قسمتی از آن پاره شده و کمی خونریزی می کند. یعنی در تمام نزدیکی های اولیه ، مقداری خونریزی یا لک دیده می شود. در این موارد فرد در 5-6 بار نزدیکی اول ش لک می بیند.
گاهی اوقات ، (بندرت) ممکن است بدون پارگی پرده، مایع اسپرم ریخته شده بر روی آن موجب حاملگی شود، زیرا اسپرماتوزوئید موجود در اسپرم می تواند از سوراخ پرده حرکت کرده و به طرف تخمک زن برود و حاملکی ایجاد گردد. در این موارد زن با پرده سالم حامله می شود.
ورزشهایی مانند سوارکاری، دو، پرش، شنا، رقص، باله، هرگز باعث پاره شدن پرده ی دختر نمی شوند مگر اینکه وی طی حادثه ای و در هنگام بازی، سقوط کرده و در همان زمان جسمی نوک تیز به پرده دختر اصابت کند و موجب پارگی آن شود .(که بسیااار بعید است)
اما سوال اینجاست که حتی با وجود پرده بکارت چه کسی می تواند تعیین کند که آیا دختر قبل از ازدواج رابطه جنسی داشته است یا خیر؟ غالبا خونریزی در شب عروسی می تواند دلیلی بر باکره بودن فرد باشد در صورتیکه این نظریه توسط اطلاعات پزشکی رد شده زیرا همانطور که گفته شد یا به دلیل آرامش زن، یا عدم وجود پرده بکارت به طور مادرزاد، این خونریزی می تواند وجود نداشته باشد.
علاوه بر این، راههای برقراری ارتباط جنسی فقط دخول نیست، دختر می تواند با حفظ پرده بکارت از راههای مختلف ارتباط جنسی داشته باشد و یا حتی با وجود پاره شدن پرده بکارت برای تظاهر به باکره بودن، با عمل جراحی ، آن را دوباره به حالت اول برگرداند. به همین دلیل وجود یا عدم وجود پرده بکارت، همیشه نمی تواند مدرک معتبری برای تعیین باکرگی شخص باشد.
منبع : پرده بکارت